(Zawiercie) Na dzień 20 stycznia przypadły bardzo szczególne dla miasta Zawiercia, jak i całego powiatu rocznice: 66 lat od zakończenia okupacji niemieckiej w Zawierciu i 148 rocznica wybuchu powstania styczniowego. Hołd poległym na ziemi zawierciańskiej żołnierzom przy pomniku Nieznanego Żołnierza, Pomniku Powstańców Styczniowych oraz na cmentarzach katolickich w Kromołowie i Zawierciu oddali przedstawiciele PTTK, TMZZ, Światowego Związku Armii Krajowej, Powiatowej Rady Kombatantów oraz Starostwa Powiatowego i Urzędu Miejskiego w Zawierciu.
- Spotykamy się z okazji 2 rocznic, jedną z nich jest 66 rocznica zakończenia okupacji niemieckiej w Zawierciu, kiedy wojska radzieckie ofensywą zimową przewaliły się przez Jurę, w tym także przez Zawiercie. 19 stycznia 1945 roku Kromołów został zajęty przez wojska radzieckie. W tej okolicy toczyły się zacięte walki m.in. Kromołowie i Karlinie - dzielnicach Zawiercia. Dowodem na to są liczne groby wojenne żołnierzy niemieckich. Nawet w miejskim parku im. Tadeusza Kościuszki byli pochowani oficerowie radzieccy, którzy w latach 60-70 zostali ekshumowani – powiedział nam podczas uroczystości Michał Oleś z Wydziału Kultury Urzędu Miasta.
Mimo, iż zawiercianie doznali wiele cierpień ze strony okupanta hitlerowskiego, a miasto zostało przyłączone do Rzeszy i utraciło 1/5 mieszkańców – głównie narodowości żydowskiej – wiele osób nie wie, kiedy zakończyła się gehenna mieszkańców naszego powiatu.
SZCZYPTA HISTORII
Powstanie styczniowe:
22 marca 1863 roku oddział powstańczy płk Teodora Cieszkowskiego podążając lasem od strony Blanowic dotarł do Zawiercia, po czym udał się wzdłuż torów kolejowych w kierunku Łaz. Kiedy na leśnej polanie między Kuźnicą Masłońską, Łazami i Zawierciem powstańcy urządzili sobie krótki odpoczynek dwie roty piechoty i 15 kozaków zaskoczyły polaków. W wyniku wymiany strzałów zginęło 9 naszych bohaterów i kilkunastu żołnierzy carskich. Chcąc uniknąć większych strat powstańcy klucząc lasami wycofali się do Poręby, gdzie rannymi zajęli się miejscowi chłopi, a reszta podążyła dalej w kierunku Siewierza.
Zakończenie okupacji hitlerowskiej:
W styczniu 1945 Jura znalazła się pomiędzy dwoma głównymi kierunkami ataków - częstochowskim i krakowskim, przecięta dwoma pomocniczymi kierunkami natarcia. Pierwszy z nich biegł przez Szczekociny w kierunku Myszkowa i Zawiercia, a drugi z Miechowa w stronę Olkusza. Pilica została wyzwolona 17 stycznia, Ogrodzieniec dwa dni później, następnie Kromołów i Zawiercie. (JB)
Napisz komentarz
Komentarze