Schrony te były osadzone w ziemi lub ustawiane na powierzchni na betonowych podstawach. Einmannbunkry zazwyczaj były jednoosobowe, chociaż mogły również pomieścić dwie lub trzy osoby, służyły jako stanowiska wartownicze dla żołnierzy lub wartowników cywilnych strzegących koszar, urzędów, obiektów przemysłowych oraz stacji kolejowych. Schrony bardzo dobrze zabezpieczały przed ostrzałem, odłamkami pocisków artyleryjskich oraz bomb lotniczych. Obiekt takiego typu znajduje się na linii kolejowej Łazy-Zawiercie, przed wjazdem do stacji Zawiercie na międzytorzu, który zachowany jest w dobrym stanie konstrukcyjnym, posiada betonowe drzwi, jedynie brak jest na górze pokrywy betonowej. Schron do połowy jest wkopany w ziemi, jest zaniedbany oraz porośnięty roślinnością.
Kolejnym miejscem gdzie można zobaczyć schrony typu Einmannbunker jest „Pańska Góra” w Zawierciu- Żerkowicach. Trzy schrony znajdują się przy głównej tablicy informacyjnej na początku ścieżki turystyczno-edukacyjnej po linii umocnień Stellung B1. Nadmienić należy, że schrony te, wcześniej były usytuowane w Parku Adama Mickiewicza przy Miejskim Ośrodku Kultury w Zawierciu. W 2010 roku z inicjatywy TMZZ oraz PTTK Zawiercie przy współudziale Urzędu Miejskiego w Zawierciu schrony zostały przetransportowane za zgodą śląskiego wojewódzkiego konserwatora zabytków z różnych miejsc m.in. z rowu z okolic Łaz oraz Borowego Pola.
Jeden z głównych inicjatorów projektu Prezes Klubu Miłośników Ziemi Zawierciańskiej Maciej Świderski w wypowiedzi dla „Zawiercianina. pl” Nr 1 z kwietnia 2010 roku stwierdził: „Obiekty te to pierwsze tego rodzaju umocnienia militarne na terenie Zawiercia. Umiejscowione one były na rogatkach miasta, zapomniane, zaniedbane, zasypane śmieciami i zdewastowane. Wystawienie tych schronów to podstawowa ścieżka zmierzająca do ochrony tych umocnień na Jurze”.
Tekst oraz zdjęcia: Damian Liszczyk
Z cyklu „Na kartach historii” SCHRONY TYPU „EINMANNBUNKER” W POWIECIE ZAWIERCIAŃSKIM
Einmannbunker to lekki schron bojowo-obserwacyjny wykonany z żelbetonu, produkowany masowo w fabrykach III Rzeszy w latach 1938-1945. Schrony miały kształt betonowego walca o średnicy od 1,2 do 2,5 m i wysokości ok. 2,5 m. Spotkać można było również schrony w kształcie stożka lub grzyba, które wyposażone były w drzwi betonowe, stalowe lub drewniane o wymiarach ok. 0,8 x 0,8 m. Schron był wyposażony w szczeliny obserwacyjne.
- 18.07.2022 07:47 (aktualizacja 24.09.2023 04:37)
Napisz komentarz
Komentarze